De Hupac Sdgns(s) T4
Met de T3 had men weliswaar een draagwagen die in principe polyvalent was, en dus evengoed geschikt voor zadelaanhangers als voor wissellaadbakken en containers, maar door de ladingslengte van 16.450mm (ca. 54') was een optimaal laadschema voor containers niet mogelijk. Toen in 1991/92 ook de beperking weggevallen was, dat enkel Intercontainer/Interfrigo (ICF) als gemeenschappelijke dochter van de Europese staatsspoorwegen containers mocht vervoeren, liet de innovatieve Zwitserse combi-operator Hupac bij wagonfabriek Talbot de draagwagen T4 ontwikkelen, een 60' draagwagen met ingebouwde wielendrager. Dit werd een wagen met een ladingslengte van 18.500mm (60'), een lengte over de buffers van 19.740mm en een lastgrens van 38t voor zadelaanhangers en 68t voor containers en wissellaadbakken. Karakteristiek voor de T4 zijn de over de totale lengte tussen de draaipunten geplooide wanden – traditionele draagwagens hebben in tegenstelling een dubbel-T buitenraam met onderaan gelaste wielendrager.

Constructief is de T4 voor “ss”-verkeer (120 km/h) ontworpen, remtechnisch voor 100 km/h. Tot 1994 kocht Hupac 101 exemplaren aan als Sdgns 4511. Deze werden met DRRS draaistellen van Talbot uitgeleverd.

Latere aankopen
Hoewel men bij de aankoop van de eerste reeks eerst van mening was dat de constructie van de T4 voor een draagwagen te lang was en het eigengewicht van 22t te zwaar was, werden tussen 2001 en 2003 nog 300 bijkomende wagens aangekocht. 150 exemplaren werden door Bombardier/WBN geleverd met onveranderde constructie, maar nu als Sdgnss (120 km/h). De andere 150 exemplaren, geleverd door Ferriere Cattaneo, kregen grotere veranderingen: de bufferbalken werden beiden 130mm verlengd, waardoor bij het transport van containers het steunpunt voor aanhangers niet meer in de wielendrager ingeklapt moest worden, maar naar het uiteinde van de wagen verschoven kon worden. Tegelijkertijd werd het rangeerdersplatform naar het tegenoverliggende uiteinde verlegd. Deze T4.1 genoemde en ook als Sdgnss toegelaten wagens, die op Y25 draaistellen stonden, hebben hierdoor een lengte over de buffers van 20.000mm.
Alle 401 exemplaren van de T4 hebben een wagenraam in RAL kwartsgrijs, de draaistellen zijn in RAL zwartgrijs geschilderd.

De inzet
De T4 zijn als private wagens ingeschreven bij de SBB en worden op alle verbindingen van het Hupac Shuttle Net ingezet, dit zijn overwegend de verbindingen Noord-Italië (Busto Arsizio /Gallarate) – Benelux/Duitsland/Scandinavië via Gotthard. Terwijl in het verleden van het gecombineerde verkeer treindelen voor elke opdracht opnieuw samengesteld werden, zijn de treinen vandaag als zogenaamde Shuttletreinen in dienst met een vast wagenpark tussen twee punten.